Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Φόβος και Παράνοια στη χώρα της Χημικής Κατάχρησης

(Έψιλον, Απρίλιος 2008 -καθώς η Εθνική άρσης βαρών αποκλείεται από τους Ολυμπιακούς λόγω ντόπινγκ)


Όταν ο Κρεγκ Ντέιβιντσον άρχισε τα αναβολικά, δεν ήταν σίγουρος αν έκανε τη σωστή κίνηση. Όπως και είχε όμως, ήταν αποφασισμένος να το πάει μέχρι τέλους. Το μυθιστόρημα που έγραφε εκείνο τον καιρό αφορούσε έναν μποξέρ -και ο 32χρονος Καναδός συγγραφέας ήθελε να προσεγγίσει όσο καλύτερα γινόταν τον ήρωά του. Με ποιον τρόπο; Γυμναστήριο, ειδική διατροφή και ένας τετράμηνος κύκλος αναβολικών: ενέσιμων υγρών παράνομης σύστασης -και ελληνικής παραγωγής.

Το βιβλίο γράφτηκε, πήρε καλές κριτικές και κυκλοφόρησε διεθνώς υπό τον τίτλο «The Fighter». Όταν o συγγραφέας περιέγραψε την εμπειρία του σε μεγάλο αντρικό περιοδικό των ΗΠΑ, οι αντιδράσεις υπήρξαν ανάμικτες. Κάποιοι τον κατηγόρησαν πως διαστρεβλώνει γεγονότα χάριν εντυπωσιασμού. Άλλοι τον επαίνεσαν για την παράτολμη, σοκαριστική ανταπόκριση που έδωσε από τη χώρα της Χημικής Κατάχρησης. Και ο ίδιος ο Ντέιβιντσον, δεν είχε αντίρρηση να εξηγήσει κάποια πράγματα παραπάνω.

“Ομολογώ πως δεν ήξερα την ιστορία με τους Ελληνες αρσιβαρίστες”, λέει από το Κόλγκαρι του Καναδά. “Οι φετινοί Ολυμπιακοί είναι ήδη τρομερά αμφιλεγόμενοι, και τώρα μαθαίνω κάτι τέτοιο. Πάντως, λόγω της προσωπικής μου εμπειρίας, θα έλεγα πως δεν εκπλήσσομαι. Οταν θέλησα να βρω αναβολικά, τα βρήκα στην Ελλάδα. Οργανωμένα και εξαιρετικά προσβάσιμα”.

- Πως είσαι σήμερα; Έχει επανέλθει οριστικά το σώμα σου;
- Είμαι πολύ καλύτερα πλέον. Είμαι πιο ελαφρύς από όταν άρχισα τα στεροϊδή και σε αρκετά καλή φυσική κατάσταση. Υπάρχουν βέβαια κάποια προβλήματα… ίσως με το σπέρμα μου. Φταίνε τα αναβολικά; Δεν ξέρω. Μπορεί και όχι. Μα, εφόσον θέλω να γίνω πατέρας κάποια στιγμή, κάτι τέτοιο θα ήταν τρομακτικό.
- Δεν θα αρνηθείς όμως, πως η όλη ιστορία μοιάζει απάτη. Ένα μαρκετίστικο κόλπο, για να ακουστεί περισσότερο το βιβλίο σου. Πες μου κάτι που μόνο ένας χρήστης αναβολικών θα μπορούσε να ξέρει.
- Μάλιστα… Πριν ξεκινήσω τα αναβολικά, δεν είχα ιδέα πως ο προστάτης μου θα πρηζόταν τόσο πολύ. Αυτό ήταν μια δυσάρεστη έκπληξη. Δεν είναι τόσο ότι πόναγα, όσο ότι με ενοχλούσε όλη μέρα. Το ένιωθα σαν ένα φουσκωμένο μπαλόνι μέσα μου, να μου πιέζει τα ισχία και να με αναγκάζει να κατουράω συνέχεια. Ελπίζω να γίνομαι πειστικός.

Και έγινε. Δίνοντας στοιχεία: το πρόγραμμά του περιελέμβανε 11 ενέσεις την εβδομάδα, από 6 διαφορετικές ουσίες, μια εκ των οποίων η HCG (Human Chorionic Gonadotropin), βασισμένη σε ούρα εγκύου, για να ισoρροπεί την έκρηξη τεστοστερόνης. Συχνά οι ουσίες λαμβάνονταν ταυτόχρονα, ωστέ η μία να συμπληρώνει τη δράση της άλλης. Και δεν ήταν μόνο τα αναβολικά: παράλληλα με αυτά, ο Ντέιβιντσον κατανάλωνε μεγάλες ποσότητες συμβατικών φαρμάκων, για να καλμάρει τις παρενέργειες των στεροϊδών. Ποιες ήταν οι παρενέργειες; Τούφες μαλλιά στο μαξιλάρι, αιμορροΐδες, ακμή, κύστες παντού, αϋπνία, γυναικομαστία, νεφρική ανεπάρκεια, ζάρωμα των αχαμνών του σε μέγεθος αμυγδάλου και παραμορφωση του κρανίου. “Θα ‘πρεπε να είσαι ή ανισόρροπος ή απελπισμένος για να κάνεις κάτι τέτοιο στον εαυτό σου”, λέει ο ίδιος καθώς περιγράφει. “Ή και τα δύο ταυτόχρονα”.

Σαν να μην έφτανε η κακοποίηση του σώματος, τα αναβολικά συχνά θεωρούνται υπεύθυνα και για εγκεφαλικές δυσλειτουργίες. Τον Ιούνιο του 2007, ο Κρις Μπενουά -εν ενεργεία πρωταθλητής WWE- δολοφόνησε τη γυναίκα και τον 7χρονο γιο του, για να αυτοκτονήσει και ο ίδιος αμέσως μετά. Γιατροί και αρθρογράφοι όλου του κόσμου κατέληξαν στον όρο «roid rage»: την υποτιθέμενη απώλεια ελέγχου που προκαλούν τα στεροϊδή και που οδηγει σε ακατάσχετες εκρήξεις οργής. «Δεν νομίζω να αντιμετώπισα κάτι τέτοιο», λέει ο Ντέιβιντσον όταν ερωτάται σχετικά. «Είμαι σίγουρος πως είχα περιόδους σοβαρής κατάθλιψης, μα δεν ξέρω αν φταίνε μόνο τα στεροϊδή για αυτό. Το σώμα μου μεταμορφωνόταν, κατεδάφιζα τον εαυτό μου με πολύ προφανείς τρόπους, ήταν απολύτως λογικό να γίνομαι καταθλιπτικός».

Εκτός όμως από πρώην χρήστης, ο Κρεγκ Ντέιβιντσον είναι και μια πηγή για την ίδια την πιάτσα των αναβολικών. Οπως εξηγεί, η Ελλάδα βρέθηκε στο δρόμο του σχεδόν αναπόφευκτα. “Δεν είχα ιδέα που μπορεί κανείς να αγοράσει τα σκευάσματα: να φανταστείς, δοκίμασα «steroids» στο Google” λέει όταν καλείται να δώσει λεπτομέρειες. “Εντόπισα τελικά ένα σάιτ «ασφαλείας», που συγκεντρώνονται οι προμηθευτές. Κατά βάση, ένα μυστικό σάιτ αναβολικών”.
- Και πως ακριβώς έφτασαν οι ουσίες στα χέρια σου;
- Έστειλα μια εντολή πληρωμής στην Κωνσταντινούπολη και μετά, γύρω στις δύο εβδομάδες αργότερα, τα στεροϊδή έφτασαν σε ένα πακέτο. Το πακέτο είχε σφραγίδα Ελληνικών ταχυδρομείων. Μετά έφτασαν οι σύριγγες σε άλλο πακέτο, επίσης από την Ελλάδα. Η μάρκα των αναβολικών ήταν «British Dragon». Κάποιες από τις ουσίες που πήρα μετά την πρώτη φάση ήταν Αμερικάνικες. Οι συρίγγες έμοιαζαν να έχουν φτιαχτεί στην Ελλάδα. Το πακέτο περιείχε αντικείμενα από κάθε μεριά του πλανήτη, κατά κάποιον τρόπο.
- Επομένως, ως κάποιος που ξέρει από πρώτο χέρι τα αναβολικά, ποια είναι η άποψή σου για τους αρσιβαρίστες της Ελληνικής αποστολής; Είναι ΟΚ να συμμετέχεις σε αθλήματα όταν είσαι σε τέτοια εγκεφαλική και σωματική κατάσταση;
- Προσωπική μου άποψη; Όχι. Κάνε καλή διατροφή, γυμνάσου σκληρά, παίξε καθαρά. Τα αναβολικά θα είναι πάντα εδώ. Όλοι θα έχουν πάντα πρόσβαση σε αυτά. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Αλλά η ιδέα του να επιτρέπεις την χρήση τους σε αθλήματα, το να τα νομιμοποιείς καθ’ οιονδήποτε τρόπο, είναι ένα μέτρο που δεν θα στήριζα.
- Ποια ήταν η πιο δύσκολη μέρα αυτών των τεσσάρων μηνών;
- Στην πραγματικότητα, δυσκολότερη όλων ήταν η μέρα που έσβησε η επίδραση των φαρμάκων. Παρ’ ότι η εμπειρία μου ήταν απαίσια, η αλήθεια είναι μια: τα αναβολικά έχουν αποτέλεσμα. Έγινα πολύ πιο δυνατός. Έκανα τερατώδη πράγματα στο γυμναστήριο. Σήκωνα πάρα πολύ μεγάλα βάρη. Επομένως, όταν πήγα μια μέρα στο γυμναστήριο και όλη αυτή δύναμη είχε χαθεί, όπως και τα στεροϊδή από το σώμα μου, ένιωσα σαν ένα αδύναμο πλασματάκι. Ένιωσα σαν μια απάτη. Ήταν μια καλή, αλλά πολύ δύσκολη μέρα.
- Περιέγραψε τη στιγμή που πραγματικά το ευχαριστήθηκες όλο αυτό.
- Μάλλον την ημέρα που κατάφερα να σηκώσω το ίδιο μου το βάρος. Ηταν κάτι που δεν πίστευα ποτέ πως θα πετύχω. Έχω πολύ αδύναμο κορμό –αλλά, μια μέρα, το κατάφερα. Ήταν τα πάντα ένα ψέμα, τα αναβολικά σήκωναν το βάρος και όχι εγώ, αλλά και πάλι, ήμουν τόσο μπερδεμένος εκείνη τη στιγμή, τόσο μπερδεμένος στο μυαλό, που το ένιωσα σαν τεράστιο θρίαμβο.

Αφού επαναλαμβάνει πως σήμερα είναι σαφώς καλύτερα από σωματικής και εγκεφαλικής άποψης, δεν παραλείπει να απαντήσει και στην πιο εύλογη ερώτηση: γιατί -δηλαδή- να κάνεις κάτι τόσο βάρβαρο στο σώμα σου; «Υποστήριξα πως το έκανα για το βιβλίο που έγραφα τότε -και έτσι ήταν-, μα ίσως έχει να κάνει και με τις αυτοκαταστροφικές μου τάσεις» λέει σκεπτικά. «Κάτι φορές πλέον, σκέφτομαι πως έβαλα σε τέτοια δοκιμασία τον εαυτό μου ώστε να πετύχω το τελικό μου σχέδιο: να με καταστρέψω. Εύχομαι να μην ισχύει κάτι τέτοιο».