(Big Fish, Μάιος 2008)
Ως γνωστόν, όταν μια κατσαρόλα κοχλάζει, τα πάντα μπορούν να αναδυθούν ξαφνικά στην επιφάνεια. Και αυτό ακριβώς δείχνει να συμβαίνει: στη μέση μιας οικονομικης κρίσης που λυσσομανά, παράξενες ειδήσεις αρχίζουν να κυκλοφορούν. Σύμφωνα με αυτές, η κοινωνία βρήκε ένα πρόχειρο καταφύγιο για να γλιτώσει από τον βομβαρδισμό ακρίβειας: το παρελθόν της.
Τα κανάλια το έπιασαν αμέσως το πράγμα: «Επέστρεψαν οι… μοδίστρες!!» ήταν ο τίτλος του ρεπορτάζ στο ένα δελτίο. «Τα… γράφουν στο τεφτέρι!!» μετέδιδε το άλλο. Οι εβδομηντάρηδες που ομολογούσαν στην κάμερα πως μόλις άφησαν βερεσέ, το έκαναν με μια άγρια χαρά στα μάτια. Σαν να παίρνουν την εκδίκησή τους, με τους δικούς τους όρους, απέναντι σε μια εποχή που τους προσπέρασε. Σαν να είχαν δίκιο τόσο καιρό που μουρμούριζαν πως, παλιά, τα πάντα ηταν καλύτερα.
Είναι όμως δυνατόν να συμβαίνει αυτό; Είναι δυνατόν να περηφανευόμασταν τόσα χρόνια για το πώς ξεπεράσαμε τα 50s, αλλά τώρα αυτά να δικαιώνονται… και να επιστρέφουν; Για να εξεταστεί αυτή την ανησυχητική υπόθεση, ιδού ένα σύντομο crash test σε 11 συνήθειες και τις πρακτικές εκείνου, του παλιού καιρού. Θα μπορούσαν πράγματι να επιστρέψουν, έστω παραμορφωμένες σαν ζόμπι -και να σώσουν τον κόσμο;
1) Γαϊδούρια
Πιο φτηνά από κορεάτικο αμάξι, πιο ασφαλή από γερμανικό και πιο αξιόπιστα ακόμα κι από Lada Niva. Αν τα γαϊδούρια επιστρέψουν, θα λύσουν οριστικά το κυκλοφοριακό -ενθουσιάζοντας ταυτόχρονα τους τουρίστες. Και το κυριότερο όλων: το γαΙδούρι δεν έχει ούτε λόγο, ούτε την παραμικρή διάθεση να καταναλώσει βενζίνη. Τη μέρα που θα φτάσει η αμόλυβδη δύο ευρώ, ένα βροντερό γκάρισμα θα σκίσει στα δύο τον αέρα.
Υπέρ: Φτηνά ανταλλακτικά. Πιθανοί πειραματισμοί με «χαμηλωμένα» γαϊδούρια, που τους έχουν φορέσει πιο φαρδιά πέταλα και νέον φώτα στην κοιλιά.
Κατά: Πιθανά στυλώματα ποδαριών. Το παρκάρισμα στην Κυψέλη.
2) Χύμα τσιγάρα
Οι καπνιστές έχουν αρρωστήσει με τις συνεχείς αυξήσεις στην τιμή των πακέτων. Όχι, κυριολεκτικά έχουν αρρωστήσει: όταν η μάρκα τους ακριβύνει πολύ, το γυρνάνε αναγκαστικά σε φτηνότερες. Τρεις μέρες μετά, αρχίζουν να βήχουν και να φτύνουν καφέ εξωγήινους. Τα χύμα τσιγάρα έχουν σαραντακάτι χρόνια που καταργήθηκαν, μα το πνεύμα τους φαντάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Έχεις πχ, μόνο 5 ευρώ πάνω σου; Δεν θα σε παίρνει για ολόκληρο πακέτο, μα 2-3 τσιγάρα θα βγαίνουνε.
Υπέρ: Θα επιστρέψουν οι ταμπακιέρες –ένας θρίαμβος της μερακλίδικης καλαισθησίας.
Κατά: Η 1η Ιουλίου 2009.
3) Δημόσιες βρύσες.
Όποιος έχει διαβάσει έστω μια φορά Ζαχαρία Παπαντωνίου, ξέρει πως η «βρύση τού χωριού» ήταν το Facebook της εποχής. Εκεί γνώριζαν οι νιές τους νιούς, εκεί μάθαινες τα status update κάθε συγχωριανού. Εύκολο είναι να επιστρέψει: τα ΙΚΕΑ θα κυκλοφορήσουν ντιζαϊνάτα μπιτόνια, με τα οποία θα παίρνουμε ελεγχόμενα όσο νερό χρειάζεται για μαγείρεμα, για μπάνιο ή για τις γλάστρες. Μάνι-μάνι, ένας λογαριασμός λιγότερος το δίμηνο για κάθε σπιτικό.
Υπέρ: Ωραίες βρύσες σε κάθε γειτονιά, φτιαγμένες από μάστορες πετράδες και φρεσκοασβεστωμένες, με τον αστυνομικό βάρδιας που τις φυλάει δίπλα.
Κατά: Υπό συνθήκες, η ελονοσία.
4) Καφές από ρεβύθι.
Δεν υπήρξε ποτέ εγχώριο best-seller σχετικά με την Κατοχή, που να μη σερβίρει στους ήρωές του αυτό, το μαύρο ζουμί της φτωχολογιάς. Από τότε, καιρός πέρασε κι ήρθαν χρόνια παράξενα. Και έφτασε ο φρέντο 4,80. Τέσσερα-ογδόντα. Από την άλλη, το ροβύθι, ένα άλεσμα θέλει μόνο και ένα πετρογκάζι. Αν διαφημιστεί καλά κιόλας, θα τσιμπήσουν οι αλτέρνατιβ και θα γίνει το νέο ρακόμελο.
Υπέρ: Ειλικρινά, δεν έχω ιδέα.
Κατά: Καφές= ναι. Ρεβύθια= χυλωμένα και με λεμονάκι, ναι. Καφές από ρεβύθια= εξακολουθεί να ακούγεται χίπικο.
5) Κυνήγι για τροφή
Ο αλλοτριωμένος αστός έχει απομακρυνθεί τελείως από τον ενταγμένο στη φύση τρόπο ζωής. Ως αποτέλεσμα, αδυνατεί να εντοπίσει και -ακόμα περισσότερο- να κάνει δικιά του την άφθονη τροφή που βρίσκεται διαρκώς τριγύρω. Για παράδειγμα, πόσοι μαζεύουν ποτέ χόρτα; Κι όμως, ακόμα και στον πιο πολυσύχναστο δρόμο της πόλης, το εκπαιδευμένο μάτι μπορεί να ανακαλύψει υπέροχες μικρές εκπλήξεις. Τα πεζοδρόμια είναι γεματα από λαχταριστά αγριοράδικα, που ξεπετάγονται ανάμεσα στις πλάκες. Ζουμερά γογγύλια στο Πεδίο του Άρεως και βιταμινούχα βελανίδια στον Υμηττό. Τα εγκαταλελειμένα σπίτια επίσης είναι γεμάτα χορτάρια, που μπορούν να νοστιμίσουν ακόμα περισσότερο την κατσαρόλα. Αλλά δεν απευθύνεται μόνο στους vegans η φύση: όπου δειτε αποχετεύσεις να καταλήγουν στη θάλασσα, να ξέρετε πως εκεί θα αφθονούν και οι λιπαροί, καλοθρεμμένοι κέφαλοι -ένας εκλεκτός μεζές.
Υπέρ: Μια ξεχωριστή γευστική περιπέτεια κάθε μέρα.
Κατά: Οι δίαιτες, τις οποίες κάποιοι θα ακολουθούν ακόμα και τότε.
6) Home-made αλκοόλ.
Τη μέρα που βρέθηκε περίπτερο να χρεώσει 2 ευρώ το κουτάκι μπύρας, πολλοί ένιωσαν πως μπαίνουμε σε μια πρωτόγνωρη περίοδο. Και πράγματι: μπορείτε να πάρετε όλες τις στιγμές ελεεινής φτώχειας αυτής της χώρας, μα δεν θα βρείτε ούτε μία που να χάνεται το πάμφθηνο αλκοόλ. Από την άλλη, δίνοντας κάτι αστεία ποσά για μούστο και κάνοντας υπομονή κανα δίμηνο, κάθε σπιτικό θα μπορεί να χαμογελά ήσυχο, γνωρίζοντας ότι κανένα μέλος της οικογένειας δεν θα μείνει ξανά στεγνό.
Υπέρ: Πέταγμα ταπών σε βαρέλια περιμένοντας να ωριμάσει. Ευκαιρίες λαθρεμπορίου.
Κατά: Τύποι που θα συστήνονται στις γκόμενες ως «οινοπαραγωγοί».
7) Πρακτική ιατρική.
Κάθε 50s χωριό που σεβόταν τον εαυτό του, είχε τουλάχιστον μια φαρμακο-γκουρού στους κόλπους του. Και οι ιδιότητες ήταν πολλές: από ξεμάτιασμα, βεντούζες, χαρακώματα και βδέλλες, ως φυτικά κοκτέιλ που γίατρευαν τα σπασμένα κόκκαλα και μαιευτική. Ήταν μισο-τζάμπα, ήταν σαν τη Γεωργία Βασιλειάδου και ο κόσμος κατανάλωνε τυφλά ό,τι του έδιναν. Είναι να απορείς που εξαφανίστηκαν.
Υπέρ: Πιθανά σκευάσματα με ψυχεδελικές ιδιότητες.
Κατά: Ο κόσμος το γυρνάει σε μαντζούνια= κραχ στα συμβατικά φάρμακα= ο Διαμαντίδης στον Ολυμπιακό.
8) Μετανάστευση
Το μεγάλο trend των μεταπολεμικών χρόνων. Σε γενικές γραμμές, θεωρήθηκε απάνθρωπη. Η αλήθεια είναι πως, τελείως ανεπίσημα, έχει επιστρέψει: όσοι βρίσκουν αφορμή το Master και δεν γυρνάνε ποτέ, είναι οι σκαπανείς μιας new-age, σαφώς πιο φλώρικης μορφής μετανάστευσης. Σε αυτήν, τα οτομοτρίς για σταθμό Μονάχου έχουν αντικατασταθεί από αγωνία αν θα βγάλει υπέρβαρες η Ryanair τις βαλίτσες. Αντί για δακρυσμένα γράμματα που φτάνουν μετά από μήνες, υπάρχει το Skype -και ο Καζαντζίδης είναι από χρόνια νεκρός. Ο νέου τύπου μετανάστης, δεν θα φύγει για να βρει δουλειά στο εξωτερικό. Θα φύγει για να αφήσει αυτήν που έκανε εδώ.
Υπέρ: Θρίαμβος στη Γιουροβίζιον, μέσα σε μια βροχή από δωδεκάρια.
Κατά: Βρέχει συνέχεια στην Αγγλία. Αλλά, από την άλλη, βλέπουν μεγάλη μπάλα… Δεν ξέρω.
9) Πολύτεκνοι
Ήταν και παραμένει το μεγάλο ερώτημα: πως μπορούσαν παλιά οι άνθρωποι να ζουν μέσα σε φτώχεια, αλλά ταυτόχρονα να μεγαλώνουν και 8-9 παιδιά; Έχει να κάνει μόνο με την αναλογία «ορμές ανά προφυλακτικό», ή ήταν μια πετυχημένη οικονομική στρατηγική; Κάθε παιδί που γεννιόταν σε μια οικογένεια, σήμαινε και δύο εργατικά χέρια περισσότερα. Μια βραχυπρόθεσμη επένδυση, δηλαδή, ψιλο-εγγυημένης απόδοσης. Βέβαια, λόγω ανεργίας, σήμερα υπάρχει ο φόβος να σου μείνουν κάποια παιδιά. Σε αυτή την περίπτωση, μπορείς πάντα να κάνεις κι άλλο. Αν αυτό μπει καλά στην αγορά εργασίας, ίσως ρεφάρει για τη χασούρα των προηγούμενων. Αλλιώς, ρευστοποιείς κάποιο από τα προβληματικά.
Υπέρ: Θα γίνουμε περισσότεροι.
Κατά: Θα γίνουμε περισσότεροι.
10) Οικόσιτα ζώα
Υπάρχει βέβαια η εύλογη ένσταση, ότι κανείς δηλαδή δεν έχει πλέον αυλή για να φιλοξενήσει δυο κατσίκες, ή ένα κοτέτσι. Μα το γάλα, τα αυγά και το κρέας είναι τρία πράγματα που δύσκολα συνυπάρχουν πλέον στα σπίτια. Ο πειρασμός είναι μεγάλος και το τίμημα μικρό: ξεβολεύοντας λίγο το αγγελούδι σας, θα μπορούσατε να μετατρέψετε το δωμάτιό του σε μια μικρή φάρμα-θησαυρό. Εκεί, με την τοποθέτηση ειδικής λάμπας για skunk, οι κοτούλες σας θα φροντίζουν καθημερινά για το τραπέζι της οικογένειας. Ο πιτσιρικάς σας ίσως διαμαρτυρηθεί που κοιμάται πλέον στο νεροχύτη, μα το φρέσκο αυγουλάκι που θα του βράζετε κάθε πρωί, θα τον κάνει σούπερ-δημοφιλή στα κορίτσια του σχολείου.
Υπέρ: Σύμφωνα με όλους τους αναλυτές, μέσα στα επόμενα 5 χρόνια το αυγό θα έχει μετατραπεί σε νομισματική μονάδα.
Κατά: Καρφώνονται εύκολα τα ζώα. Ένα κακάρισμα αρκεί, για να υποψιαστεί ο περαστικός πως έχεις κάτι φαγώσιμο στο σπίτι.
11) Μπουγαδοκλέφτες
Σύμφωνα με τον Ηλ. Πετρόπουλο, αποτελούσαν το πιο ξεφτίλικο παρακλάδι τού 50s υποκόσμου. Μπούκαραν σε αυλές, ξεκρέμαγαν πουκάμισα ή σεντόνια και μετά τα «σκότωναν». Σήμερα, οι συνθήκες είναι ιδανικές για επαναφορά του εθίμου: τα διαχωριστικά των μπαλκονιών είναι ένα ασήμαντο εμπόδιο, μπροστά στο επώνυμο -και απρόσιτο, πλέον, οικονομικά- παντελόνι που έχει φυλάξει ο γείτονας. Με λίγη σβελτάδα και διακριτικότητα, θα ντύσετε επώνυμα και καλόγουστα εσάς και την οικογένειά σας.
Υπέρ: Κανένα καταναλωτικό τζάνκι δεν θα μείνει ξανά στη χαρμάνα, ακόμα και μέσα στη χειρότερη περίοδο ύφεσης.
Κατά: Οπλισμένος γείτονας πίσω από τις γρίλιες.
Ως γνωστόν, όταν μια κατσαρόλα κοχλάζει, τα πάντα μπορούν να αναδυθούν ξαφνικά στην επιφάνεια. Και αυτό ακριβώς δείχνει να συμβαίνει: στη μέση μιας οικονομικης κρίσης που λυσσομανά, παράξενες ειδήσεις αρχίζουν να κυκλοφορούν. Σύμφωνα με αυτές, η κοινωνία βρήκε ένα πρόχειρο καταφύγιο για να γλιτώσει από τον βομβαρδισμό ακρίβειας: το παρελθόν της.
Τα κανάλια το έπιασαν αμέσως το πράγμα: «Επέστρεψαν οι… μοδίστρες!!» ήταν ο τίτλος του ρεπορτάζ στο ένα δελτίο. «Τα… γράφουν στο τεφτέρι!!» μετέδιδε το άλλο. Οι εβδομηντάρηδες που ομολογούσαν στην κάμερα πως μόλις άφησαν βερεσέ, το έκαναν με μια άγρια χαρά στα μάτια. Σαν να παίρνουν την εκδίκησή τους, με τους δικούς τους όρους, απέναντι σε μια εποχή που τους προσπέρασε. Σαν να είχαν δίκιο τόσο καιρό που μουρμούριζαν πως, παλιά, τα πάντα ηταν καλύτερα.
Είναι όμως δυνατόν να συμβαίνει αυτό; Είναι δυνατόν να περηφανευόμασταν τόσα χρόνια για το πώς ξεπεράσαμε τα 50s, αλλά τώρα αυτά να δικαιώνονται… και να επιστρέφουν; Για να εξεταστεί αυτή την ανησυχητική υπόθεση, ιδού ένα σύντομο crash test σε 11 συνήθειες και τις πρακτικές εκείνου, του παλιού καιρού. Θα μπορούσαν πράγματι να επιστρέψουν, έστω παραμορφωμένες σαν ζόμπι -και να σώσουν τον κόσμο;
1) Γαϊδούρια
Πιο φτηνά από κορεάτικο αμάξι, πιο ασφαλή από γερμανικό και πιο αξιόπιστα ακόμα κι από Lada Niva. Αν τα γαϊδούρια επιστρέψουν, θα λύσουν οριστικά το κυκλοφοριακό -ενθουσιάζοντας ταυτόχρονα τους τουρίστες. Και το κυριότερο όλων: το γαΙδούρι δεν έχει ούτε λόγο, ούτε την παραμικρή διάθεση να καταναλώσει βενζίνη. Τη μέρα που θα φτάσει η αμόλυβδη δύο ευρώ, ένα βροντερό γκάρισμα θα σκίσει στα δύο τον αέρα.
Υπέρ: Φτηνά ανταλλακτικά. Πιθανοί πειραματισμοί με «χαμηλωμένα» γαϊδούρια, που τους έχουν φορέσει πιο φαρδιά πέταλα και νέον φώτα στην κοιλιά.
Κατά: Πιθανά στυλώματα ποδαριών. Το παρκάρισμα στην Κυψέλη.
2) Χύμα τσιγάρα
Οι καπνιστές έχουν αρρωστήσει με τις συνεχείς αυξήσεις στην τιμή των πακέτων. Όχι, κυριολεκτικά έχουν αρρωστήσει: όταν η μάρκα τους ακριβύνει πολύ, το γυρνάνε αναγκαστικά σε φτηνότερες. Τρεις μέρες μετά, αρχίζουν να βήχουν και να φτύνουν καφέ εξωγήινους. Τα χύμα τσιγάρα έχουν σαραντακάτι χρόνια που καταργήθηκαν, μα το πνεύμα τους φαντάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Έχεις πχ, μόνο 5 ευρώ πάνω σου; Δεν θα σε παίρνει για ολόκληρο πακέτο, μα 2-3 τσιγάρα θα βγαίνουνε.
Υπέρ: Θα επιστρέψουν οι ταμπακιέρες –ένας θρίαμβος της μερακλίδικης καλαισθησίας.
Κατά: Η 1η Ιουλίου 2009.
3) Δημόσιες βρύσες.
Όποιος έχει διαβάσει έστω μια φορά Ζαχαρία Παπαντωνίου, ξέρει πως η «βρύση τού χωριού» ήταν το Facebook της εποχής. Εκεί γνώριζαν οι νιές τους νιούς, εκεί μάθαινες τα status update κάθε συγχωριανού. Εύκολο είναι να επιστρέψει: τα ΙΚΕΑ θα κυκλοφορήσουν ντιζαϊνάτα μπιτόνια, με τα οποία θα παίρνουμε ελεγχόμενα όσο νερό χρειάζεται για μαγείρεμα, για μπάνιο ή για τις γλάστρες. Μάνι-μάνι, ένας λογαριασμός λιγότερος το δίμηνο για κάθε σπιτικό.
Υπέρ: Ωραίες βρύσες σε κάθε γειτονιά, φτιαγμένες από μάστορες πετράδες και φρεσκοασβεστωμένες, με τον αστυνομικό βάρδιας που τις φυλάει δίπλα.
Κατά: Υπό συνθήκες, η ελονοσία.
4) Καφές από ρεβύθι.
Δεν υπήρξε ποτέ εγχώριο best-seller σχετικά με την Κατοχή, που να μη σερβίρει στους ήρωές του αυτό, το μαύρο ζουμί της φτωχολογιάς. Από τότε, καιρός πέρασε κι ήρθαν χρόνια παράξενα. Και έφτασε ο φρέντο 4,80. Τέσσερα-ογδόντα. Από την άλλη, το ροβύθι, ένα άλεσμα θέλει μόνο και ένα πετρογκάζι. Αν διαφημιστεί καλά κιόλας, θα τσιμπήσουν οι αλτέρνατιβ και θα γίνει το νέο ρακόμελο.
Υπέρ: Ειλικρινά, δεν έχω ιδέα.
Κατά: Καφές= ναι. Ρεβύθια= χυλωμένα και με λεμονάκι, ναι. Καφές από ρεβύθια= εξακολουθεί να ακούγεται χίπικο.
5) Κυνήγι για τροφή
Ο αλλοτριωμένος αστός έχει απομακρυνθεί τελείως από τον ενταγμένο στη φύση τρόπο ζωής. Ως αποτέλεσμα, αδυνατεί να εντοπίσει και -ακόμα περισσότερο- να κάνει δικιά του την άφθονη τροφή που βρίσκεται διαρκώς τριγύρω. Για παράδειγμα, πόσοι μαζεύουν ποτέ χόρτα; Κι όμως, ακόμα και στον πιο πολυσύχναστο δρόμο της πόλης, το εκπαιδευμένο μάτι μπορεί να ανακαλύψει υπέροχες μικρές εκπλήξεις. Τα πεζοδρόμια είναι γεματα από λαχταριστά αγριοράδικα, που ξεπετάγονται ανάμεσα στις πλάκες. Ζουμερά γογγύλια στο Πεδίο του Άρεως και βιταμινούχα βελανίδια στον Υμηττό. Τα εγκαταλελειμένα σπίτια επίσης είναι γεμάτα χορτάρια, που μπορούν να νοστιμίσουν ακόμα περισσότερο την κατσαρόλα. Αλλά δεν απευθύνεται μόνο στους vegans η φύση: όπου δειτε αποχετεύσεις να καταλήγουν στη θάλασσα, να ξέρετε πως εκεί θα αφθονούν και οι λιπαροί, καλοθρεμμένοι κέφαλοι -ένας εκλεκτός μεζές.
Υπέρ: Μια ξεχωριστή γευστική περιπέτεια κάθε μέρα.
Κατά: Οι δίαιτες, τις οποίες κάποιοι θα ακολουθούν ακόμα και τότε.
6) Home-made αλκοόλ.
Τη μέρα που βρέθηκε περίπτερο να χρεώσει 2 ευρώ το κουτάκι μπύρας, πολλοί ένιωσαν πως μπαίνουμε σε μια πρωτόγνωρη περίοδο. Και πράγματι: μπορείτε να πάρετε όλες τις στιγμές ελεεινής φτώχειας αυτής της χώρας, μα δεν θα βρείτε ούτε μία που να χάνεται το πάμφθηνο αλκοόλ. Από την άλλη, δίνοντας κάτι αστεία ποσά για μούστο και κάνοντας υπομονή κανα δίμηνο, κάθε σπιτικό θα μπορεί να χαμογελά ήσυχο, γνωρίζοντας ότι κανένα μέλος της οικογένειας δεν θα μείνει ξανά στεγνό.
Υπέρ: Πέταγμα ταπών σε βαρέλια περιμένοντας να ωριμάσει. Ευκαιρίες λαθρεμπορίου.
Κατά: Τύποι που θα συστήνονται στις γκόμενες ως «οινοπαραγωγοί».
7) Πρακτική ιατρική.
Κάθε 50s χωριό που σεβόταν τον εαυτό του, είχε τουλάχιστον μια φαρμακο-γκουρού στους κόλπους του. Και οι ιδιότητες ήταν πολλές: από ξεμάτιασμα, βεντούζες, χαρακώματα και βδέλλες, ως φυτικά κοκτέιλ που γίατρευαν τα σπασμένα κόκκαλα και μαιευτική. Ήταν μισο-τζάμπα, ήταν σαν τη Γεωργία Βασιλειάδου και ο κόσμος κατανάλωνε τυφλά ό,τι του έδιναν. Είναι να απορείς που εξαφανίστηκαν.
Υπέρ: Πιθανά σκευάσματα με ψυχεδελικές ιδιότητες.
Κατά: Ο κόσμος το γυρνάει σε μαντζούνια= κραχ στα συμβατικά φάρμακα= ο Διαμαντίδης στον Ολυμπιακό.
8) Μετανάστευση
Το μεγάλο trend των μεταπολεμικών χρόνων. Σε γενικές γραμμές, θεωρήθηκε απάνθρωπη. Η αλήθεια είναι πως, τελείως ανεπίσημα, έχει επιστρέψει: όσοι βρίσκουν αφορμή το Master και δεν γυρνάνε ποτέ, είναι οι σκαπανείς μιας new-age, σαφώς πιο φλώρικης μορφής μετανάστευσης. Σε αυτήν, τα οτομοτρίς για σταθμό Μονάχου έχουν αντικατασταθεί από αγωνία αν θα βγάλει υπέρβαρες η Ryanair τις βαλίτσες. Αντί για δακρυσμένα γράμματα που φτάνουν μετά από μήνες, υπάρχει το Skype -και ο Καζαντζίδης είναι από χρόνια νεκρός. Ο νέου τύπου μετανάστης, δεν θα φύγει για να βρει δουλειά στο εξωτερικό. Θα φύγει για να αφήσει αυτήν που έκανε εδώ.
Υπέρ: Θρίαμβος στη Γιουροβίζιον, μέσα σε μια βροχή από δωδεκάρια.
Κατά: Βρέχει συνέχεια στην Αγγλία. Αλλά, από την άλλη, βλέπουν μεγάλη μπάλα… Δεν ξέρω.
9) Πολύτεκνοι
Ήταν και παραμένει το μεγάλο ερώτημα: πως μπορούσαν παλιά οι άνθρωποι να ζουν μέσα σε φτώχεια, αλλά ταυτόχρονα να μεγαλώνουν και 8-9 παιδιά; Έχει να κάνει μόνο με την αναλογία «ορμές ανά προφυλακτικό», ή ήταν μια πετυχημένη οικονομική στρατηγική; Κάθε παιδί που γεννιόταν σε μια οικογένεια, σήμαινε και δύο εργατικά χέρια περισσότερα. Μια βραχυπρόθεσμη επένδυση, δηλαδή, ψιλο-εγγυημένης απόδοσης. Βέβαια, λόγω ανεργίας, σήμερα υπάρχει ο φόβος να σου μείνουν κάποια παιδιά. Σε αυτή την περίπτωση, μπορείς πάντα να κάνεις κι άλλο. Αν αυτό μπει καλά στην αγορά εργασίας, ίσως ρεφάρει για τη χασούρα των προηγούμενων. Αλλιώς, ρευστοποιείς κάποιο από τα προβληματικά.
Υπέρ: Θα γίνουμε περισσότεροι.
Κατά: Θα γίνουμε περισσότεροι.
10) Οικόσιτα ζώα
Υπάρχει βέβαια η εύλογη ένσταση, ότι κανείς δηλαδή δεν έχει πλέον αυλή για να φιλοξενήσει δυο κατσίκες, ή ένα κοτέτσι. Μα το γάλα, τα αυγά και το κρέας είναι τρία πράγματα που δύσκολα συνυπάρχουν πλέον στα σπίτια. Ο πειρασμός είναι μεγάλος και το τίμημα μικρό: ξεβολεύοντας λίγο το αγγελούδι σας, θα μπορούσατε να μετατρέψετε το δωμάτιό του σε μια μικρή φάρμα-θησαυρό. Εκεί, με την τοποθέτηση ειδικής λάμπας για skunk, οι κοτούλες σας θα φροντίζουν καθημερινά για το τραπέζι της οικογένειας. Ο πιτσιρικάς σας ίσως διαμαρτυρηθεί που κοιμάται πλέον στο νεροχύτη, μα το φρέσκο αυγουλάκι που θα του βράζετε κάθε πρωί, θα τον κάνει σούπερ-δημοφιλή στα κορίτσια του σχολείου.
Υπέρ: Σύμφωνα με όλους τους αναλυτές, μέσα στα επόμενα 5 χρόνια το αυγό θα έχει μετατραπεί σε νομισματική μονάδα.
Κατά: Καρφώνονται εύκολα τα ζώα. Ένα κακάρισμα αρκεί, για να υποψιαστεί ο περαστικός πως έχεις κάτι φαγώσιμο στο σπίτι.
11) Μπουγαδοκλέφτες
Σύμφωνα με τον Ηλ. Πετρόπουλο, αποτελούσαν το πιο ξεφτίλικο παρακλάδι τού 50s υποκόσμου. Μπούκαραν σε αυλές, ξεκρέμαγαν πουκάμισα ή σεντόνια και μετά τα «σκότωναν». Σήμερα, οι συνθήκες είναι ιδανικές για επαναφορά του εθίμου: τα διαχωριστικά των μπαλκονιών είναι ένα ασήμαντο εμπόδιο, μπροστά στο επώνυμο -και απρόσιτο, πλέον, οικονομικά- παντελόνι που έχει φυλάξει ο γείτονας. Με λίγη σβελτάδα και διακριτικότητα, θα ντύσετε επώνυμα και καλόγουστα εσάς και την οικογένειά σας.
Υπέρ: Κανένα καταναλωτικό τζάνκι δεν θα μείνει ξανά στη χαρμάνα, ακόμα και μέσα στη χειρότερη περίοδο ύφεσης.
Κατά: Οπλισμένος γείτονας πίσω από τις γρίλιες.
